اینجا که دنیا اسمشه ، غربت نشینی رسمشه

با ما که دل پاکیزه ایم ، گویی همیشه خصمشه

دنیا یه روز خودکشیه ، یه روز پر از دلخوشیه

اما برای ما فقط ، یه تابلو نقاشیه

عشق های بی دست و بی پا ، یخ زده در دست های ما

آی روزگار ما زنده ایم ، نفس نکش به جای ما

آی آدما بسه دیگه ، این برزخه یا زندگی

موندیم جدا ازهمدیگه ، فقط به جرم سادگی