منت خدای را عزوجل که زن را قند و عسل قرار داد.
همو که ازدواجش موجب محنت است و
به طلاق اندرش مزید رحمت.
هر لنگه کفشی که بر سر ما می خورد مضر حیات است
و چون مکرر فرود آید موجب ممات.
پس در هر لنگه کفش دو ضربت موجود
و بر هر ضربت آخی واجب.
مرد همان به که به وقت نزاع
عذر به درگاه نساء آورد
ورنه زنش از اثر لنگه کفش
حال دلش خوب به جا آورد
ارسالی ازیک دوست
تاریخ : جمعه 90/6/4 | 9:24 عصر | نویسنده : فهمی خدامرادی | نظر