معرفی بانو چنور رشیدی شاعره دزاوری
 متنی ادبی از خانم چنور رشیدی شاعره موفق دزاور ساکن ،سروآباد همسر اسماعیل محمدی  پناه یار وپشتیبان همیشگیش

 سلام من به ابرها
                    به عاشقان بیکس خمیده در عبور شب
                          به زنگ بغض خاطره
                          به بوی غربت چنارها
سلام من به مرغ غمگرفته بهار
       به قلب مهربان یار
                  به یک بغل تبسم،نسیم شهر
                     به آرزوی جنبش عروسک نشسته بر حریم باغ
سلام من به سوزهای عاشقان بی وصال
          به یک نفس پر از تائلو بهار
               به اشکهای نیمه جان بیقرار
                به تکیه گاه گریه ها
سلا من به پرسه های کوچه های اظطراب                                                                                                                                              

به روح سبز فصل پنجمی

   به انتظار مبهم وصال یار
        به کوچه باغهای یک سبد سلام
سلام من به آسمان ابری چکاوکان
       به یاد روزهای کودکی
              به گم شدن میان قصه های یک کتاب
                 به گرمی نگاه یک پدر
                   به چک چک خیال یک سراب
سلام من به یک جهان سلام
     به یک جهان جواب 
       به بوسه نشسته بر لب جوان
                 به نرگس غمگین یک یتیم
سلام من به انتظار
    به گرد راه یک قبیله بدور مانده از سفر
   به فرش زیر پای یک مسافر غریب
    به خفتن ستاره ها در اوج بیکران شب
سلام من به کهکشان
    به ابرها
       به آسمان
                  به بادها
                      به عاشقان بیکس خمیده در عبور شب

                               سلام من به ...............؟!

باران می بارد ، دل در حال تپیدن است ،اشکها ریخته میشوند ،نای نی لبک در گوشه تنهائی چوپان شنیده می شود  زمزمه گوسفندان در کنار رودخانه آرامش دل را چند برابر می کند ،آه خدای من ! می خواهم از این هنگامه غریب و زیبا عکسی به یادگار بگزارم آن دورتر دستهایی را می بینم که سبز شدن را از خدا می خواهند کمی آنسو تر می ایستم بگذار دوربین عشق از هم آغوشی سجده و باران عکسی به یادگار بگذارد در کنار رودخانه ایستاده ام در میان این همه صمیمیت نمدانم کدامین را بنگرم طراوت گل سرخ را و یا خاکی بودن شبدر را هیچکدام ، می خواهم موج احساس را ببینم اما نگاه شیرین گوسفندان مرا چون فرهادی به سوی خویش می کشاند باز هم کلام زیبای درخت مرا مدهوش خود می سازد درختی که همه عمر هیچ نمی گوید و مقاوم بر پای ایستاده است پس جگر سوخته شقایق ها را چه کنم چه کسی همراه و همدمشان گردد بالاخره دل به دریا می سپارم وتمام زیباییها را در آغوش می کشم .                             
و این چنین است دیدگاه کسی که دنیا را اینسان می نگارد و شاعرش می نامند و اندک ذوقم از آن زمان قد علم کرد که نظاره گر نفس گرم زمین و نگاه سوزنا ک آسمان شده ام و همه چیز را در هر زمان حس می کردم و آنچنا ن روحم را می آزرد که دیگر تاب تحملش برایم نمانده بود لبریزش ساختم و تمام وجودم مالامال ذوقی شد که در دیدگانم مجسم می ساختم . چنور رشیدی هستم فرزند عبداله که در دروران آوارگی و دربردریم را در غربت با زمانه همسفر ساختم در بیشتر شب شعرها و مسابقات استانی به غنوان شاعر برگزیده انتخاب شده و اولین نثر ادبیم در استان انتخاب و به عنوان بهتری نوشته انتخاب گردید و از آن به بعد با نوشتن دوری از وطن را بر لوح سفید دفترم خاطره ساختم و اکنون دارای دو اثر به چاپ رسیده به نامهای فصل پنجم و حسرت می باشم و اگر عمرم مجال دهد دفتر سوم نیز آماده چاپ است. با آرزوی سربلندی برای شما

وبلاگ کوسالان  برای این شاعر زحمت کش و توانا آرزوی موفقیت و سر بلندی دارد

 گرفته شده ازسایت دزاور